Wiem o tobie wszystko - Claire Kendal

Słowa ‘kocham cię’ czy ‘pragnę cię’ brzmią tak niewinnie w zestawieniu z ‘wiem o tobie wszystko’. WIEM O TOBIE WSZYSTKO jest samo w sobie zaborcze, uciążliwe. Uzurpuje sobie prawo do Ciebie, Twoich myśli. Jest zachłanne. Wodzenie za Tobą wzrokiem nie wystarcza. Pragnie Twojego ciała, a nawet więcej – Twojej duszy. A w połączeniu z ‘nie uciekniesz przede mną’ staje się apodyktyczne i bezwzględne. To już nie tylko naruszanie Twojej przestrzeni osobistej bez Twojej zgody, to nie mające końca nękanie i prześladowanie, które ma swoją nazwę. Z pozoru niewiele mówi. S t a l k i n g. Znasz to słowo? Budzi strach wśród znanych i anonimowych dla społeczeństwa kobiet. I Ty możesz być ofiarą.

 

S t a l k i n g może przybierać niewinną pozę – zakochanego w kobiecie mężczyzny. Adorowanie jej jest jakby wpisane w zabieganie o nią, ale kiedy słowa, które powinny być miodem dla serca, przeobrażają się w groźby, a gesty i czyny nabierają brutalności, nie można już uwolnić się od tego w pojedynkę. Clarissa z każdym kolejnym dniem odczuwa dyskomfort psychiczny. Boi się wyjść na ulicę, do sklepu, na spotkanie z koleżanką, do pracy. Wszędzie gdzie ona, tam materializuje się Rafe. Niezawodny. Zawsze chętny nieść pomoc. Natarczywy. Osaczający. Zrobi wszystko, by zbliżyć się do niej. Słowo ‘NIE’ dla niego nie istnieje. On wie lepiej, czego ona potrzebuje i chce. A przecież chce jego. Nie pozwoli jej odejść. Ona, czy tego chce czy nie, już należy do niego. Na zawsze.    

„Wiem o Tobie wszystko” to ciekawie zapowiadający się thriller psychologiczny, którego motywem przewodnim jest s t a l k i n g. Nie jest łatwo uciec przed człowiekiem, który nie rozumie odmowy. Nie przeszkadzają mu nawet afronty ze strony Clarissy. Milczenie i unikanie również nie dają rezultatu. A niekiedy nawet służby publiczne, nie są w stanie rozwiązać tego problemu. Bagatelizują doniesienia ofiar, ich obawy o własne życie, które traktują jako nieuzasadnione i zbywają lakonicznymi frazesami. Potrzebują ‘twardych’ dowodów na przestępstwo. I tutaj autorka uświadamia nam, że nie jest łatwo udowodnić przemoc psychiczną. Ile trzeba dowodów, żeby stać się wiarygodną, ile trzeba jeszcze doświadczyć, aby w końcu ktoś zechciał udzielić pomocy? Claire Kendal na przykładzie Clarissy pokazuje jak postępować ze stalkerem, gdzie udać się po pomoc. Jedno jest pewne, trzeba być wytrwałym w działaniu i równie sprytnym jak prześladowca.  

Nigdy wcześniej nie czytałam książki poruszającej kwestię s t a l k i n g u. To słowo obiło mi się o uszy, ale nigdy nie wnikałam w jego etymologię i złowieszczy wydźwięk. Kto nigdy na własnej skórze nie poczuł, co to znaczy być osaczonym, prześladowanym czy nękanym, ten pewnie nie zrozumie tej książki. Będzie domagał się większej dawki adrenaliny, zaskakujących zwrotów akcji. Może nawet zbagatelizuje to niepokojące zjawisko. Powie: Mnie to nie dotyczy. Nie boję się. Czy jednak gdybyś Ty znalazła się na miejscu Clarissy, to nie miałabyś teraz gęsiej skórki na myśl, że on jest w pobliżu, obserwuje Cię, że może wie, co robisz – pijesz kawę z przyjaciółką, idziesz do kina, na zakupy. Czy nie miałabyś obaw o swoje życie?

Claire Kendal wie jak przekazać myśli głównej bohaterki, jak odkryć jej wnętrze, i jak pokazać, co ją gnębi, jednocześnie zachowując dystans. Narracja, którą zastosowała w książce, wydaje się być dobrą opcją, ale jednak dość ryzykowną, bowiem wpływa na odbiór książki, która powinna budzić strach, ale nie budzi. Słowa Clarissy są niezwykle zrównoważone. Nie odczuwa się strachu czy przerażenia. Clarissa opowiada o Rafie ze stoickim spokojem, jakby ta historia nie dotyczyła jej, jakby ten mężczyzna nie był częścią jej życia. Może o to chodziło, o zdystansowanie się do niego. Może właśnie w ten sposób chciała zademonstrować, że ma siłę do walki i nie pozwoli zawładnąć swoim życiem, a może spokój, z jakim opowiada wynika z przygnębienia i osaczenia? Niemniej jednak zabrakło mi eskalacji napięcia charakterystycznego dla thrillerów. W książce brak emocji, które w normalnych okolicznościach byłyby intensywne i przyprawiające o dreszcze. Przeżycia Clarissy zostały sprowadzone do chłodnej relacji ofiary stalkera, wyzute ze skrajnych emocji.    

Książka może budzić pewne zastrzeżenia, ale z cała pewnością mogę stwierdzić, że od pierwszych stron intryguje. Z każdą kolejną stroną chciałam dowiedzieć się jak zakończy się wątek Rafe’a. Czy jest coś, co powstrzyma go i przestanie nękać Clarissę. Zakończenie było dla mnie zaskoczeniem, a obawiałam się najgorszego. Myślę, że warto było przeczytać tę książkę, choćby dlatego, żeby dowiedzieć się czegoś na temat s t a l k i n g u, i aby uzmysłowić sobie, co może poczuć każda potencjalna ofiara stalkera – strach, niepewność i przerażenie.   

Moja ocena

Okładka: 4/5

Fabuła: 4+/5

Styl: 4/5

Za możliwość przeczytania dziękuję Business & Culture